H αποκατάσταση των κακώσεων των καμπτήρων τενόντων αποτελεί μια αληθινή πρόκληση για τον χειρουργό του χεριού. H κακή επιλογή ή η κακή εφαρμογή της χειρουργικής πρακτικής μπορούν να οδηγήσουν - στην καλύτερη περίπτωση - σε ένα μη λειτουργικό δάκτυλο, με συνέπεια την συνολική δυσλειτουργία του χεριού.

Η σταθερότητα της συρραφής είναι αποφασιστικής σημασίας για την επιτυχή αποκατάσταση της διατομής ενός τένοντα.

Η κινητικότητα είναι εξίσου σημαντική, καθώς η κίνηση μειώνει τη δημιουργία μετεγχειρητικών συμφύσεων και ταυτόχρονα ισχυροποιεί την συρραφή. Η χειρουργική εμπειρία με την χρήση μικροχειρουργικών τεχνικών επικεντρώνεται στην επίτευξη μιας ιδανικής ισορροπίας μεταξύ σταθερότητας συρραφής και κινητοποίησης, δίχως η μια να βλάπτει την άλλη.

Η ιδεώδης μέθοδος συρραφής των καμπτήρων τενόντων:

• επιτρέπει την επουλωτική διαδικασία μεταξύ των δύο άκρων του τένοντα αλλά όχι μεταξύ του τένοντα και των γύρω ιστών

• προϋποθέτει ότι η περιοχή της συρραφής δεν παρουσιάζει διόγκωση άρα εμφανίζει χαμηλό δείκτη τριβής με τους γύρω ιστούς

• εξασφαλίζει ικανή ισχύ στο επίπεδο της συρραφής ώστε να επιτρέπει την κίνηση και την ανακατασκευή (remodeling) του επουλωτικού ιστού, χωρίς κίνδυνο ρήξης.